کد مطلب:46514 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » قرآن

در اواخر سورة فرقان داريم كه نه اسراف كنيد و نه در بخشيدن تنگ دست باشيد ، اما وقتي زندگي ائمه و بزرگان دين را مي بينيم مثل آيت الله بروجردي هنگاميكه نياز فراواني به پول داشت خانه خود را فروخت و پولش را به مسكيني داد تكليف اين تضاد چيست ؟ لطفاً توضيحات كامل را عنايت فرماييد ؟

هر كلمه اي براي خويش واجد مفهوم و محتوي مشخص است . ً مثلاً اسراف ً موجب تباه كردن و ازبين بردن يك نعمت ميشود . د رحاليكه ً ايثار ً به معني بخشيدن علي رغم نياز داشتن خويش است لذا اگر كسي با وجود احتياج خويش به بذل و بخشش مي پردازد ، به مقام والاي ايثار رسيده است مثل آن نمونه هاي متعددي كه در زندگي ائمه معصومين ( ع) وجود دارد . تنك دستي نياز وقتي بكار ميرود كه آدمي با وجود آگاهي بر نياز مبرم و حياتي ديگران از بذل و بخشش آنچه در توانش مي باشد . پرهيز نمايد و در برابر گشاده دستي مطرح ميشود كه در آن انسان پس از آنكه با نياز ديگري روبرو شد ا زبهانه جوئي و ملاحظه مختلف ( كه گاهي مانع بخشش مي شود ) دوري كند ولي هيچ ابايي ، تا آنجايي كه د رتوان دارد ببخشد .
البته نكته اي كه توجه به آن اهميت دارد اين است كه د ردين مبين اسلام وظايف گوناگوني بر عهده فرد مي باشد . مثلاً يك مسلمان حق ندارد طوري انفاق نمايد كه خود مجبور به ذلت نيازمندي يا تكدي از ديگران شود و از طرفي چنانچه برادر مؤمنش د رنياز شديدي به سر ببرد حق ندارد بي اعتنا وبي توجه به او باقي بماند . علاوه بر اين كساني كه د رميان مردم جايگاه بالا و نفوذ فراواني دارند ، با عمل خويش مي توانند الگو سازي و تربيت ديگران اعمال خيره كننده اي را با نيت جلب رضاي الهي انجام ميدهند و اين بدان معني است كه به كم و د رحد نياز قانع باشيد وديگران را از آنجه به شما موهبت گرديده است برخوردار نمائيد .